AB Komitesi’nin AB’nin Yeşil Anlaşması modülü olarak hazırladığı taslakta yapılan değişikliklerin ardından Avrupa Parlamentosu ve üye ülke temsilcilerinden oluşan AB Kurulu fikir birliğine vardı.
Buna göre tasarı yasalaştığında, 2030 yılına kadar AB sınırlarındaki tüm deniz ve kara modüllerinin en az yüzde 20’sinin, 2050 yılına kadar ise tüm ekosistemlerin onarılmasına yönelik tedbirler alınacak.
AB ülkeleri ayrıca 2030 yılına kadar mera, nehir, göl ve orman gibi yaşam alanlarının yüzde 30’unun kötü durumda olmasını sağlayacak önlemler almak zorunda kalacak.
Şu anda Avrupa’nın doğal yaşam alanlarının yüzde 81’i “kötü durumda” olarak sınıflandırılıyor.
Tasarının yasalaşması için AB Konseyi tarafından resmi olarak onaylanması ve Avrupa Parlamentosu tarafından oylanması gerekiyor. Tasarı yasalaştığında, belirtilen hedefler ve yükümlülükler üye devletler için bağlayıcı olacaktır.
Başta muhafazakar ve sağcı partiler olmak üzere bazı AB üyeleri tasarının ilk versiyonuna karşı çıktı. Tasarının sanayiye ve çiftçiye çok fazla yük getireceği ileri sürüldü. Bu nedenle yasa tasarısında yer alan tedbir ve yükümlülüklerin önemli ölçüde yumuşatıldığı belirtiliyor.
AP’nin en büyük siyasi grubu olan Avrupa Halk Partisi (EPP) ve diğer sağ gruplar tasarıya karşı çıkıyordu.
EPP, yasanın ilk haliyle uygulanması durumunda üretimin azalacağını, gıda fiyatlarının artacağını, çiftçilerin geçim sıkıntısı çekeceğini, özellikle savaş zamanlarında küresel gıda arzında sorunlar yaşanacağını savundu. EPP milletvekilleri anlaşmanın ardından tasarıyı detaylı bir şekilde inceleyeceklerini belirtti.
Tasarının getireceği mali yükler nedeniyle AB Konseyi’nin, tedbirlerin uygulanması için üye ülkelere ek finansman sağlaması gerekecek.
